Rozdział VI

Rozdział VI

Obudziłam się na sofie z Justi, ona jeszcze spała. Zerknęłam na wyświetlacz telefonu, było 6 nie odebranych połączeń i 19 wiadomości. 2 połączenia od Lou i 4 od Nialla, 15 wiadomości od Nialla, 1 od Harrego, 1 od Lou, 1 od Liama i 1 od Zayna. Otworzyłam najpierw wiadomość od Zayna, było w niej:

„ Spóźnimy się trochę, przepraszamy.

 Trzymajcie się J” – 6:57pm

Następna od Liama:

„ Sorki, ale będziemy dopiero koło 11 p.m” – 9:29pm

Kolejna od Lou: 

„ bardzo was dziewczyny przepraszamy, ale się nie wyrobimy na 11p.m. możliwe, że będziemy na 12:30pm” – 10:46pm

Teraz wiadomość od Harrego:

„ myślę cały czas o tobie, zastanawiam się co teraz porabiasz,

kocham cię i tęsknię” -10:59pm

- co tak zawzięcie czytasz, czemu tu jesteśmy i dlaczego nie słychać naszych kochanych chłopców. – spytała Justi

- czytam wczorajsze wiadomości od chłopaków, jesteśmy tu, bo tu zansełyśmy … - nawet nie zdążyłam odpowiedzieć na wcześniejsze pytania, a ona zadała mi następne

- to czemu chłopaki nas nie zanieśli zawsze to robią – powiedziała z oburzeniem

- mogę skończyć ci mówić? – kiwnęła glową na tak – dziękuję, chłopaków nie ma. I to też się zaraz dowiem dlaczego nie wrócili na noc.

- ok. chcesz coś na śniadanie? – spytała wstając z sofy i kierując się do kuchni

- tak poproszę płatki i kawe – uśmiechnęłam się

Teraz czas na wiadomości od Nialla

1.    „ przepraszamy, troszkę się spóźnimy” – 6:49pm

2.    „ możliwe, że niedługo się zobaczymy”- 9:10pm

3.     „ bardzo cię przepraszam, ale pewnie dziś się już nie zobaczymy. Dobranoc Lucy :*” – 9:48pm

4.     „ czemu nie odpisujesz?” – 10:13pm

5.    „ stało się coś?” - 10:19pm

6.     „ Lucy, boje się o ciebie i mam nadzieję, że śpisz i dlatego nie odpisujesz do żadnego z nas” – 10:56 pm

7.     „ jak wrócimy, będę musiał z tobą porozmawiać na poważnie”- 11pm

8.     „ chciałbym móc z tobą porozmawiać, bo nudzi mi się bez ciebie L” -11:01

9.     „ czemu odrzucasz ode mnie połączenia?!” 12:20pm

10.          „ przepraszam, ale nie wrócimy na noc do domu” – 12:21pm

11.          „tęsknię :’( ” – 1:45am

- „dziwne, ale ja nie odrzucałam od niego połączeń , bo o tej godzinie to ja już spałam” – zastanawiałam się jeszcze chwilę, ale postanowiłam czytać dalej.

12.           „ będziemy spać w hotelu, obok studia, więc się nie martwcie ;)” – 1:46am

13.           „jak dziś wrócimy po południu, to będę musiał z tobą porozmawiać” – 1:46am

14.           „ mam dla ciebie wspaniałą niespodziankę J” – 3:11am

15.          „ już skończyliśmy nagrywać i teraz idziemy do hotelu się troszkę zdrzemnąć, a jak dziś wstaniemy to idziemy na godzinne spotkanie z naszym menago i wracamy do was do domu. Uściski :* J” – 3:48

Była godzina 11:28 jak skończyłam czytać wiadomości od Nialla.

- Lucy śniadanie już gotowe – krzyknęła Justi z kuchni

- okay już idę –odkrzyknęłam

Poszłam szybko zjadłam śniadanie i poszłam do łazienki wziąć poranną toaletę. W czasie jak się myłam dostałam sms’a od Nialla

- „będziemy parę minut po 12:00”

Ja się zapytałam

- ok. naszykować wam coś do zjedzenia?

- no jasnę że tak, oczywiście jak możesz i chcesz

-mogę i chce tylko co mam zrobić?

- coś dobrego może jakąś polską potrawę

- ok. to do zobaczenia w domu

Jak już skończyłam pisać i myć wyszłam z łazienki ubrać się i zrobić coś chłopakom do zjedzenia. Jak kończyłam smażyć ostatniego placka ziemniaczanego, chłopaki weszli do domu

- co tak pięknie pachnie – zapytał Harry wchodząc do kuchni

- placki ziemniaczane z mięsem, a co bardzo głodni? –spytałam

- no ja oczywiście że tak – odpowiedział blondyn wchodząc do kuchni z bananem na twarzy

- to siadać i zajadać – powiedziałam i poszłam do salonu

Po jakiś 5 minutach usłyszałam piski, więc szybko pobiegłam w stronę pisków. Oczywiście to był Niall, który nie mógł zjeść ostatniego placka, bo mu zabrał Zayn. W końcu sytuacja została opanowana dzięki mojej szybkiej reakcji, poszłam i zrobiłam kilka kanapek dla moich kochanych głodomorków. Oczywiście większość kanapek zjadła Niall no ale co tam niech mu idzie na zdrowie. Chłopaki po śniadaniu poszli się przebrać w czyste ciuchy.

- Lucy przejdziesz się ze mną na spacer? – spytał zawstydzony blondasek

- oczywiście, że pójdę – odpowiedziałam z radością i najwidoczniej Niall też się z tego ucieszył.

Poszliśmy do parku i zaprowadził mnie pod wierzbę, gdzie nikt nas nie zobaczy.

- mam do ciebie ważne pytanie – mówił ze spuszczona głową.

- no słucham cię – uśmiechnęłam się do niego

- czy ty coś czujesz jeszcze do Harrego?- spytał

- może to głupie, ale tak nadal go kocham i nie mogłabym go przestać kochać, choć mnie mocno zranił – byłam strasznie zawstydzona jak to mówiłam

- aha, a chciałabyś z nim być?

- sama nie wiem, raczej tak, ale najpierw musiał by się bardzo postarać – uśmiechnęłam się – a tak w ogóle to po co mi zadajesz takie pytania??

- a tak jakoś – nie widziałam już tego pięknego uśmiechu, ani tego cudnego błysku w oczach.

- wiem, że to nie było to o co chciałeś mnie zapytać i też nie o tym chciałeś rozmawiać, widzę to w twoich oczach – uśmiechnęłam się

- wiem, ale teraz to nie jest ważne ty kochasz Harrego.

- Niall przecież wiesz, że możesz mi powiedzieć wszystko, przecież jesteśmy przyjaciółmi

- i właśnie o to chodzi, że jesteśmy przyjaciółmi

- ty nie chcesz być moim przyjacielem?

-nie…- powiedział przyciszonym głosem – nie chce, bo chce być kimś więcej niż twoim przyjacielem

- więc to co ci chodziło

- tak, ale ty koch …- przerwałam mu jego wypowiedz pocałunkiem

- kocham, ale to nie znaczy że ty mi się podobasz – i dałam mu buziaka w policzek

- więc ja ci się podobam?? – spytał z szelmowskim uśmiechem

- wiesz nie, nie podobasz mi się – próbowałam udać poważną, ale mi się niestety nie udało, bo zaczęłam się śmiać – a ja ci się podobam???

- tak podobasz mi się i to bardzo – gdy to mówił znów pojawiły się ten błysk w jego oczach

- fajnie wiedzieć – uśmiechnęłam się

- a jeszcze jedno – uśmiechnął się tak jak lubię najbardziej – zostaniesz moją dziewczyną?????

- pomyślmy… mhmmmmm... tak – dałam mu buziaka w policzek, a on się lekko zarumienił

Na tej ławce siedzieliśmy do samego wieczora, bo zaczęło się robić za chłodno i musieliśmy wrócić do domu. Jak wróciliśmy do domu to dopiero się zaczęło dziać

- Lucy gdzie byliście ????? strasznie się o cieb, znaczy o was ba … liśmy – mówiła Harry jak zobaczył nas w drzwiach

- byliśmy na spacerze tak jak mówił Niall po śniadaniu zapraszając mnie i wiem że to słyszałeś. – wziełam Nialla za rękę i poszłam z nim na górę do mojego pokoju

- ale on mnie denerwuje i to strasznie – chodziłam po pokoju w tą i z powrotem

- nie przejmuj się nim – złapał mnie za ramie jedną ręką, a drugą za podbródek i mnie pocałował, na początku był delikatny, potem stawał się coraz namiętniejszy, no i w tedy

- Lucy, musimy…  - wszedł Harry

- puka się jak się wchodzi do czyjegoś pokoju Styles!!! – wydarłam się na niego odrywając się od ust Nialla.

- przepraszam ja … ja- jak  to mówił był strasznie smutny – myślałem, a z resztą nie ważne, pa

- harry poczekaj proszę – ale on już wyszedł – zaraz wrócę dobrze?

- nie ma sprawy – szybko wybiegłam za Harrym, był już w swoim pokoju

- harry, o co ci chodzi?

 - o to, że jak już wcześniej ci mówiłem ja nadal cię kocham, byłaś, jesteś i będziesz zawsze tą jedyną rozumiesz, a teraz całujesz się z moim najlepszym przyjacielem. – mówił to ze łzami w oczach

- harry proszę przestań, ja też cie kocham, ale ja teraz jestem z Niallem i powinieneś to zrozumieć

- ale ja nie potrafię –jego łzy już leciały po jego policzkach – próbowałem przez  te 2 lata zapomnieć, ale w tedy kiedy już prawie zapominałem, znów się pojawiłaś

- Harry rozumiem ja też tak mam i nie jest mi w cale łatwo o tobie zapomnieć, ale postanowiłam być z Niallem żeby zapomnieć, wiec ty też spróbuj – powiedziałam i wyszłam

Jak wróciłam Nialla już nie było, szkoda, no ale trzeba się w końcu umyć. Więc wzięłam piżamę i poszłam do łazienki się umyć.  Jak już się umyłam, poszłam pod kołderkę i po jakiejś godzinie usnęłam.

Wstałam bardzo wcześnie sama nawet nie wiem czemu. Więc najpierw poszłam zrobić poranną toaletę i się ubrać, potem zeszłam na dół. Byłam zdziwiona, bo Harry już był w kuchni, a zazwyczaj śpi dość długo, ale nie tak jak Zayn.

- hej, czemu tak wcześnie wstałeś? – spytałam

- a jakoś nie mogłem spać, po naszej wczorajszej rozmowie – był strasznie przybity

- jakoś tego nie rozumiem

- czego nie możesz zrozumieć kobieto?!- krzyknął Harry

- tego wszystkiego, czyli tego, że mnie zostawiłeś, a po dwuch latach mówisz że mnie kochasz i chcesz nadal ze mną być. – odpowiedziałam na jego pytanie

- już ci to tłumaczyłem, ale to co w tedy powiedziałem to nie było prawdą, nawet nie wiesz jak trudno mi było się z tobą rozstać i jak trudno mi było powiedzieć, że cię nie kocham. Przez te dwa lata myślałem że cię więcej nie zobaczę, ale po 1,5 roku poznałem twojego brata – przerwał na chwilę, żeby złapać mnie za rękę, ale ja ją wyrwałam – zaczął nam o tobie opowiadać i potem pokazał twoje zdjęcia, i w tedy zdałem sobie sprawę, że cały czas słuchałem o tobie. Potem zadzwoniłaś do Piotrka i powiedziałaś, że przyjeżdżasz do niego, w tedy bałem się tego naszego spotkania, ale im bliżej było twojego przyjazdu zdawałem sobie sprawę, że nigdy cie tak bardzo nie kochałem jak teraz. A kiedy już przyjechałaś już wiedziałem, że muszę się postarać, żebyś znów była ze mną. – przybliżył się do mnie

- Harry proszę nie róbmy tego sobie, ja wiem że mnie kochasz, ale zrozum ja jestem z Niallem i chyba go kocham. A ciebie jak już wcześniej stwierdziłeś też kocham i kochałam.

- więc nie wiesz czy mnie kochasz?? – usłyszałam głos Nialla

- nie to nie tak jak myślisz Niall – podeszłam do niego

- Lucy, musimy zerwać. Wiedziałem, że go kochasz, ale myślałem, że mnie też kochasz, więc to koniec zostańmy przyjaciółmi –jak to mowił był strasznie przygnębiony

-  jak tak wolisz, to niech tak będzie – podeszłam do niego i go przytulilam – i przepraszam – w tedy wypuścił mnie z ramion i poszedł schodami na górę

- przykro mi – usłyszałam za sobą głoś Hazzy

- mi też

- chcesz może coś do jedzenia?

- tak z miłą chęcią- uśmiechnęłam się do Hazzy

- a na co masz ochotę? – pytał zakładając fartuszek

- no nie wiem może płatki z mlekiem ?? – i znów się uśmiechnęłam

- niedoceniasz mnie czy co????? – zaczął niezadowolonym głosem

- doceniam, ale nie chce się zatruć – zaśmiałam się i po chwili sam do mnie dołączył

- czyli płatki??

- tak poproszę – uśmiechnęłam się

Jak kończyliśmy razem śniadanie przyszła reszta chłopaków i Justi, Niall się zachowywał jak zwykle. Aż w końcu zaczełam się zastanawiać czemu mi tak teraz dobrze rozmawiać i przebywać z Harrym.

- dziękuję – wstałam żeby umyć miskę po swoich płatkach

- zostaw to w zlewie, dziś ja myję garnki – powiedział Harry podchodząc do umywalki

- nie musisz myć po mnie sama dam sobie radę- spojrzałam na niego

- ale ja dziś myję PO WSZYSTKICH jak już mówiłem wcześniej – mówił ze strasznie poważną miną

- no dobra – odsunęłam się od umywalki i poszłam na górę

Jak już byłam u siebie wzięłam gitarę i zaczęłam znów grać tylko jeszcze nie wiem co. Postanowiłam, że zapiszę sobie tą melodię i później spróbuję napisać tekst. Siedziałam i grałam cały czas jedną i tą samą melodię chyba jeszcze ze dwie godziny.

„puk” „puk”

- proszę – krzyknęłam odkładając gitarę obok łóżka  

- hej, chcesz może się przejść? – uśmiechnęłam się widząc wychylającą się zza drzwi …